Door gastauteur Bettina van de blog Bettina schrijft.
De zeventienjarige Philippe groeit op in een kleine provinciestad in de jaren ’80. Hij doet het goed op school, maar dat is ook niet zo verwonderlijk. Als zoon van de hoofdonderwijzer van de lagere school zijn er hoge verwachtingen voor hem. Hij weet al een tijdje dat hij op jongens valt en is stiekem verliefd op Thomas, een jongen uit een andere klas. Hij heeft echter geen idee of Thomas ook op hem valt en is te verlegen om de eerste stap te zetten. Op een dag spreekt Thomas hem aan en maken ze een afspraak. Die eerste afspraak zal het begin zijn van een bijzondere eerste liefde, die gulzig alles neemt wat er maar beschikbaar is.
Ze zijn zo vaak bij elkaar als maar kan, maar er is één afspraak; er kan niks naar buiten komen, er wordt niks in het openbaar gedeeld. Dit is iets tussen Thomas en Philippe en niemand anders kan er iets van weten. Dit is de voorwaarde die Thomas stelt en Philippe gaat hierin mee.
Ze zien elkaar in Philippe’s huis als zijn ouders niet thuis zijn, gaan een keer naar de bioscoop (daar is het donker), maar als ze elkaar bij toeval op een feestje van een klasgenoot zien, doet Thomas alsof hij Philippe niet kent.
Dit kwetst Philippe, maar aan de andere kant accepteert hij dat Thomas hier anders in staat dan hijzelf. Hun achtergronden zijn volkomen verschillend en dit is gewoon een van de voorbeelden hiervan. Thomas is zich erg bewust van de afstand tussen hen en laat regelmatig merken dat hij denkt dat Philippe na het eindexamen weg zal gaan en grote dingen zal bereiken.
Ze doen beiden een goed eindexamen en die zomer gaan ze elk met hun familie op vakantie, maar door omstandigheden zullen ze elkaar nooit meer zien.
Jaren later is Philippe een gevierd schrijver. De verwachtingen zijn uitgekomen, hij heeft naam gemaakt en heeft veel bereikt. Voor een boekpresentatie is hij in Bordeaux en tijdens een gesprek met een journaliste herkent hij opeens iemand. Hij weet zeker dat het Thomas is, maar als hij de man heeft ingehaald, blijkt dat dit niet kan, die is een jonge man en niet zijn oude liefde. Het is de zoon en niet de vader die hij hier ontmoet.
De jongeman is graag bereid om met een oude vriend van zijn vader te praten. Eindelijk komt Philippe erachter hoe het leven van Thomas eruit ziet en wat Thomas in al die tussenliggende jaren heeft gedaan. En eindelijk krijgt hij een idee waarom het contact verbroken is.
Ik heb van Philippe Besson al meerdere boeken gelezen en ben er bij elk nieuw boek van onder de indruk hoe mooi hij schrijft. Heel helder en zonder overbodige beschrijvingen en tegelijkertijd invoelend.
Lieg met mij is een bijna breekbaar verhaal en het is zo geschreven dat je het helemaal voor je ziet. De eerste aarzelende afspraakjes waarbij het nog aftasten is wat iemand wel en niet wil, waarin je nog maar moet zien hoe iemand reageert, waarbij je een blind moet navigeren omdat alles nog zo nieuw is. Philippe heeft echter al snel door hoe gesloten Thomas is en hij accepteert de voorwaarden die dat met zich mee brengt. Heel mooi wordt het verschil in hoe de twee jongens die beleven en hiermee omgaan duidelijk.
Later is Philippe hij zelf een gevierd en beroemd schrijver die helemaal goed in zijn vel zit. Hij weet wat en wie hij is en heeft hier volkomen vrede mee. De verlegen jongen van destijds is opgegroeid en heeft zichzelf gevonden.
Prachtig is de opbouw zodat je, net als Philippe, langzaam door krijgt wat Thomas dreef en hoe hij zijn leven heeft geleid. Het einde vond ik ontzettend triest, en laat zien hoezeer we onszelf soms te kort doen als we, door omstandigheden of ons eigen karakter, niet de keuzes kunnen maken die we eigenlijk zouden willen.
Lieg met mij is opnieuw een ontroerend en mooi verhaal van een Franse schrijver die ik zeer waardeer, die hiermee een bijzonder eerbetoon aan zijn eerste liefde heeft geschreven.
Originele Franse titel: Arête avec tes mensonges (2017)
Nederlandse vertaling: Martine Woudt
Bekijk het boek hier
