Elk voorjaar maakte Jelle Brandt Corstius een fietstocht met zijn vader. Een bestemming was er nooit, maar wel de zekerheid dat het niet langer dan twee dagen zou duren. Anders kregen ze ruzie. Op 18 april 2014 begon Jelle Brandt Corstius weer aan een tocht, maar dan zonder zijn twee maanden eerder overleden fietsmaatje en vader, Hugo Brandt Corstius, een wonderlijke man die veel begreep van dingen waar de meeste mensen niets van begrepen (palindromen), maar weer heel weinig van de meest normale dingen (kinderen). Met in zijn fietstas een deel van de as van zijn vader legt Brandt Corstius in zestien dagen 1.620 kilometer af. Hij kampeert op een troosteloze camping in Luxemburg, wordt beroofd door zigeuners (de as laten ze achter), logeert bij een Maastrichtse dame die eist dat hij het douchewater opvangt om de toilet mee door te spoelen en trekt overmoedig met vijftig kilo aan bagage door de Ardennen – tot hij aan de Middellandse Zee uitkomt, waar hij de as uitstrooit.
As in tas is Jelle Brandt Corstius’ meest persoonlijke boek, over zijn bekende vader, geschreven op het moment dat hij zelf net vader is geworden, in de vorm die we van hem kennen: een reisverhaal.
Na het overlijden van zijn vader probeert hij om met dit verlies om te gaan. Eigenlijk al vanaf het ziekbed van zijn vader doet hij er alles aan om het naderende verlies en het verdriet uit de weg te gaan.
