Claudine, een vijftienjarig meisje dat in de eindexamenklas zit, woont in Montigny in de Bourgogne, bij haar vader, die meer geïnteresseerd is in slakken dan in zijn dochter. Claudine gaat naar de kleine dorpsschool; de voornaamste locatie van haar vele avonturen, die ze optekent in haar dagboek. Dat begint met het nieuwe schooljaar en de komst van de nieuwe directrice, juffrouw Sergent en haar assistente, juffrouw Aimée Lanthenay. Claudine wordt verliefd op juffrouw Lanthenay, maar juffrouw Sergent ontdekt dit al snel en ze doet haar best om juffrouw Lanthenay zelf te verleiden.
50 jaar Sidonie-Gabrielle COLETTE
In 2023 is het 150 jaar geleden dat de Franse schrijfster Colette (1873-1954) werd geboren. Om dit te vieren brengt Uitgeverij Van Maaskant Haun de komende jaren de Claudine-cyclus uit in een vertaling van Gerda Baardman.
Lekker leesbare literatuur van een vrijgevochten vrouw
De Claudine-cyclus
In 1893 trad Sidonie-Gabrielle Colette, die zich later louter Colette zou gaan noemen, in het huwelijk met de veertien jaar oudere romancier en literatuurcriticus Henry Gauthier-Villars (Willy) en vestigde zich in Parijs. Het huwelijk en de verhuizing zouden voor Colette het begin vormen van een literaire carrière, maar ook betekende deze omwenteling in haar leven het verlies van de contacten met haar moeder en de natuur, waar ze de rest van haar leven in haar literaire werk naar op zoek zou blijven.
Colette werd door Willy aangespoord om te gaan schrijven (ze leden aan geldgebrek, en hij vermoedde haar talent) en zo ontstonden tussen 1900 en 1904 vier min of meer autobiografische romans over allerlei aspecten van het leven van een jong meisje dat uitgroeit tot vrije vrouw: Claudine. De romans verschenen overigens niet onder haar eigen naam, maar onder die van hém, Gauthier-Villars.
De boeken waren onmiddellijk een groot succes, mede door de talrijke erotische taferelen, en ze werden spoedig ook op het toneel vertolkt.
Kort na het schrijven van de vierde Claudine-roman verliet Colette Willy, onder andere vanwege zijn ontrouw en de ontstane onenigheid over de auteursrechten, die hij zonder haar medeweten had verkocht. De teleurstelling over haar gestrande huwelijk verwerkte ze later in La Retraite sentimentale (1907), een boek waarin ze met weemoed terugblikt op haar verloren jeugd. Colette beschouwde dit boek als het slotdeel van de Claudine-romans.
‘Colette is de enige grote vrouwelijke schrijver van Frankrijk. En dan bedoel ik een écht groot schrijver.’
Simone de Beauvoir
