Door Bettina Grissen van bettinaschrijft.blogspot.com
Angélique en Sarah waren dikke vriendinnen, vanaf het moment dat ze acht jaar oud waren en elkaar tegenkwamen op het kerkhof toen Sarahs moeder werd begraven. Sarah kreeg daarna een stiefmoeder en twee stiefbroers en haar vader had politieke ambities. Alles in het gezin draaide om hoe het eruit zag voor de buitenwereld en Sarah kreeg alles wat haar hartje begeerde.
Angélique’s familie had een ander situatie, het restaurant van haar ouders liep niet denderend en haar vader ging er op een gegeven moment vandoor. De stiefmoeder van Sarah zag Angélique om deze redenen niet echt zitten en probeerde hun vriendschap te dwarsbomen, maar ondanks die hindernis bleef hun band bestaan.
Tot de grote ruzie en alles kapot ging. Sarah kreeg daarna andere vriendinnen en Angélique gleed steeds verder af; spijbelen, nablijven en slechte cijfers. Iedereen dacht dat het met haar slecht zou aflopen. Toen verdween Sarah, en wekenlang gingen er allerlei geruchten rond over wat er met haar gebeurd kon zijn. Uiteindelijk ging er iemand voor haar moord naar de gevangenis.
Nu is het twintig jaar later en Fanny, journaliste en de zus van Angélique, krijgt van haar baas de opdracht om een artikel te schrijven over Sarah en de misdaad die destijds begaan is. Fanny heeft hier weinig zin in. Ze heeft haar stiefdochter op touw met wie ze niet goed kan opschieten, en bovendien maakt ze zich zorgen over wat ze te weten kan komen.
Angélique heeft er namelijk misschien meer mee te maken dan er twintig jaar geleden uit het onderzoek is gebleken, samen met haar groep vriendinnen die zich de onttoverden noemden. Zij waren degenen die zich niet aantrokken van de sociale normen, die het sprookje niet langer geloofden. Hebben zij Sarah iets aangedaan, uit persoonlijke wraak of om wat zij vertegenwoordigde?
Met tegenzin gaat Fanny terug naar Normandie, want wil ze wel weten wat er werkelijk is gebeurd?
De onttoverden is een fijn boek, dat ontzettend prettig leest, Marie Vareille heeft een vlotte pen en kan goed in een paar zinnen een hele situatie duidelijk maken. Ze schrijft heel erg beeldend.
Mooi hoe verschillende personages en het heden en verleden elk hoofdstuk afwisselen, zodat je steeds een stukje van de puzzel erbij krijgt en heel langzaam het hele plaatje duidelijk wordt. Dit zorgt ervoor dat het spannend is en geen moment verslapt. Je wil dóórlezen omdat je wil weten hoe het verder gaat.
Ook de personages zijn goed getroffen. Misschien op het eerste gezicht clichématig, maar bij nader inzien blijkt bijna iedereen meerdere kanten te hebben. Zo lijkt Fanny op het eerste oog een ontzettend kreng, maar langzamerhand wordt ze je sympathiek, en ook Angélique bleef me positief verrassen.
De uiteindelijke ontknoping was redelijk verrassend, hoewel misschien niet heel geloofwaardig. Maar al met al is De onttoverden een fijn boek en een goed in elkaar zittende thriller die ik met heel veel plezier gelezen heb. Ik ben benieuwd naar volgende boeken van deze schrijfster.
Originele Franse titel: Désenchantées (2022)
Nederlandse vertaling: Martin Buis
