Grace Anderson leidt een tevreden leven, met haar violenwinkeltje in een rustig Engels dorp en een langeafstandsrelatie met David in Parijs. Maar als David een vrouw redt in de Parijse metro en de beelden de wereld over gaan, blijkt hij een dubbelleven de leiden en valt hun relatie uiteen.
Een levendige heer op leeftijd en een goedgebekte tiener helpen Grace de draad weer op te pakken en schrijven haar in voor een violenbouwwedstrijd in Italië. Grace ontdekt dat ze lang niet zo alleen is als ze dacht, dat een fout niet onoverkomelijk is en dat er meer dan één weg naar geluk bestaat.
Grace (ik-figuur) woont in het zuiden van Engeland. Na een nare ervaring in haar jeugd – ze moest stoppen met haar opleiding tot celliste aan de muziekacademie – heeft ze een winkel geopend. Ze bouwt en repareert snaarinstrumenten, voornamelijk violen en cello’s. Grace heeft al acht jaar een relatie met David, een getrouwde man die in Frankrijk woont en werkt. Ze zien elkaar regelmatig: hij komt naar haar of zij gaat naar hem in Parijs. Een heroïsche daad van David is het begin van een onzekere tijd die meer aan het wankelen brengt dan alleen hun relatie. Gelukkig heeft Grace steun van Nadia, de jonge winkelhulp, en van de oude meneer Williams, al jarenlang trouwe klant. Prachtig en warm verhaal over onzekerheid, verraad en kracht, waarin muziek en muziekinstrumenten een grote rol spelen. Heel knap hoe de auteur de lezer op een natuurlijke manier meeneemt in de wereld van het bouwen, het spelen en de muziek. Dat begint al bij de uitleg over de cello die, inclusief illustratie in grijstinten, voor het eerste hoofdstuk is geplaatst. Pageturner waarbij de lezer de muziek bijna echt hoort.
Naar gegevens van Winnie Elfferich
