Over de vrouw, het naakt en verlangen
De schilder die de vrouw verslindt van Kamel Daoud is een beschouwing over verlangen, naakt en de vrouw in de westerse en oriëntaalse wereld.
De nacht die Kamel Daoud mocht doorbrengen in het Picassomuseum in Parijs inspireerde hem tot het schrijven van een essay over het vrouwelijk naakt en hoe dat relateert aan de schilder en aan de jihadist. Volgens Picasso kon het vrouwelijk lichaam enkel als verlangen in erotische beelden gevangen worden. Voor de jihadist is het geschilderd vrouwelijk naakt een aanstootgevende verbeelding van wat hem te wachten staat in het paradijs, waardoor zij aanzet tot zonde.
Aan de hand van de schilderijen op de tentoonstelling “Picasso 1932. Année érotique’ overdenkt Daoud de houding van de westerse en oriëntaalse man ten aanzien van het vrouwelijk naakt. Het resultaat is een pamflet voor het zelfbeschikkingsrecht van de vrouw, op de huid van de tijdgeest en meer dan urgent.
