Claire, midden veertig, gescheiden, moeder van twee kinderen, rookster, drinkster, lensdraagster, staat voor de moeilijke taak in korte tijd haar filmscenario te herschrijven. Aan de vooravond van haar vertrek naar Zuid-Frankrijk, waar ze zich met de nieuwe versie van de tekst bij regisseur en acteurs dient te vervoegen, krijgt ze even onverwacht als ongelegen bezoek van haar zoon Bas, die met proefverlof uit de gevangenis komt. Wat moet Claire met deze jongen, die een straf uitzit voor een even duistere als dubbelzinnige daad? En wat moet Bas eigenlijk met haar, de moeder die hij minstens net zoveel verwijt als zij hem?
Behoedzaam proberen moeder en zoon het mijnenveld van het verleden te omzeilen, tot het scenario in Bas’ handen valt. Zijn constatering dat het autobiografisch is, dat Claire hún leven opsoupeert, maakt een onverbiddelijk einde aan de gewapende vrede tussen moeder en zoon.
Met De vrouw die alles had toont Kees van Beijnum meer dan ooit zijn talent het verontrustende op een speels ironische toon te verwoorden. De vrouw die alles had is een meeslepende en schrijnende verhaal over de verstoorde verhouding tussen moeder en zoon, en over hun moeizame pogingen tot een verzoening te komen.
