Alle Franse reisverhalen
Cees Nooteboom lezen is zelf reizen. In Frankrijk neemt hij ons mee naar het Parijs van de jaren zestig, de havenarbeiders aan de mistige kust van Bretagne en naar het Frankrijk van Cézanne. Met een haarfijne pen schetst hij de verschillen tussen stad en platteland en brengt hij ons terug naar het land van De Gaulle. Niemand heeft zo’n scherp vermogen tot observatie als Nooteboom: van het rode pluche in oude casino’s in Nice tot de tijdloze klaagzangen van ontevreden boeren. Dit boek nodigt uit je onder te dompelen in het verhaal van een land van uitersten, en je over te leveren aan waanzinnige beelden op Nootebooms netvlies.
Cees Nooteboom (1933) trok in zijn jeugd na een opleiding in kloosterscholen liftend door Europa – een gebeurtenis die hij gebruikte voor zijn debuutroman Philip en de anderen (1955). Een jaar later verschijnt zijn poëziedebuut De doden zoeken een huis. In 1956 begint hij ook aan een ander deel van zijn carrière, de reisjournalistiek. Hij werkt voor Het Parool en maakt onder andere reportages over de opstand in Hongarije. Hij begint dan ook aan een grote serie reisverhalen voor Elsevier. Drie jaar later stapt hij over naar de Volkskrant en vanaf 1968 vindt hij zijn eigen plek bij het glossy tijdschrift Avenue. In 1963 worden zijn reisverhalen gebundeld onder de titel Een middag in Bruay, gevolgd door Een nacht in Tunesië (1965) en Een avond in Isfahan (1978). Met Rituelen (1980, F. Bordewijkprijs en de Amerikaanse Pegasusprijs voor de beste niet-Amerikaanse roman) breekt Nooteboom door bij het grote publiek. Rituelen is in 1989 verfilmd met in de hoofdrollen Derek de Lint en Thom Hoffman.
