Een vrouw, Maria, is met haar man, haar dochtertje en haar beste vriendin op weg naar Madrid. De hitte weegt als lood. Het gaat slecht met Maria en ze drinkt buitensporig. Hoe komt zoiets eigenlijk? Bovendien vermoedt ze een affaire tussen haar man en haar vriendin. Een infernaal onweer en een nachtelijke ontmoeting met de moordenaar Rodrigo Paestra geven haar leven een wending.
Half elf zomeravond is het portret van een vrouw in crisis. Het is het portret van die crisis zelf. Hoe schrijnend dat beeld ook mag zijn, de ondergang blijft op een armlengte afstand.
Terwijl tegen het onheilspellende decor van een hevig onweer een politiemacht op zoek is naar de dader van een crime passionnel, speelt zich in het overvolle hotel vlakbij Madrid het drama af van alcoholica Maria, die moet ervaren hoe echtgenoot Pierre zich bekent tot haar vriendin Claire. In deze toneelbewerking geeft de Vlaamse theaterauteur en -regisseur Meuleman (1965) nu zijn interpretatie van deze korte tekst uit 1960 van de Franse schrijfster Duras (1914-1990), waarbij hij de marges van onzekerheid, zo kenmerkend voor het oeuvre van Duras, scènisch expressief laat uitkomen. De geluiden en flitsen van het natuurgeweld, het gestamp van politielaarzen, de chaos in het hotel markeren ook de geestesgesteldheid van Maria, die moordenaar Rodrigo Paestra zou hebben helpen ontsnappen, maar aan haar eigen lot niet kan ontkomen. Uiteindelijk lost het sensuele spanningsveld zich op, zoals ook het onweer zich heeft opgelost. Wat rest is wanhoop. Het afsluitende interview met Bart Meuleman biedt inzicht in zijn artistieke opvattingen en de wijze waarop hij die vormgeeft.
