Anne-Marie neemt afscheid van haar jongste zoon, Theo. Hij gaat studeren, en na zijn vertrek zullen al haar drie kinderen het huis uit zijn. Het laatste kind is het verslag van de zondag waarop Theo naar een eigen appartement vertrekt. Anne-Marie helpt haar zoon met de verhuizing en merkt dat ze zijn afscheid bijna niet aankan. Ze zegt tegen zichzelf dat ze zich niet moet aanstellen, maar de kleinste handelingen duizelen haar. Het vooruitzicht van een leven zonder Theo is bijna onvoorstelbaar. Het laatste kind is een gevoelig en bijzonder portret van een vrouw op een kantelpunt in haar leven.
