Een man, zijn vrouw en drie dochters, zijn de bewoners van Het stille huis. Ze zijn vreemdelingen in het dorp. Na de voortijdige dood van de moeder worden de kinderen opgevoed door door hun autoritaire, ondoorgrondelijke vader en een huishoudster. Ze zijn nog nauwelijks volwassen als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt die hun leven definitief verandert.
Na het overlijden van de vader wordt het door hem opgelegde zwijgen verbroken. De vertelster, een vrouw uit het dorp, reconstrueert met behulp van de huishoudster de levensloop van de leden van het gezin. Met een feilloos gevoel voor timing doseert Michèle Desbordes (1940-2006) de informatie die de raadsels van de verschillende levensgeschiedenissen ontsluiert.
