Ze is dapper, slim en bikkelhard. Esther Lachmann, geboren in 1819 in een Moskouse sloppenwijk, zoekt als jonge vrouw haar heil in Parijs. Om in haar levensonderhoud te voorzien, slaapt zij met mannen. Als ze op een nacht – na gedane zaken – uit een koets wordt gegooid, belooft zij zichzelf één ding. Daar, precies op die plek aan de Champs-Élysées, zal op een dag haar eigen stadspaleis verrijzen. Van afgedankte prostituee zal zij zichzelf transformeren tot invloedrijke en machtige hoofdrolspeler. De wijze waarop deze Lachmann haar doel weet te bereiken, is even bizar als de keiharde keuzes die ze hierbij maakt.
Een dergelijke levenslijn onderzoeken, komt niet voort uit een hang naar nostalgie, maar om beter te begrijpen wat zich nu – twee eeuwen later – voltrekt. Dat is precies wat onderzoekster Nine van der Meer doet, als ze Lachmann vanuit de archiefstukken weer tot leven roept. Ze verbaast en verwondert zich over de levensloop van de courtisane in de negentiende eeuw, en ziet tegelijkertijd parallellen naar het heden. Bijvoorbeeld als ze het nationale symbool Marianne – met haar oorsprong in de Franse Revolutie – ziet actievoeren tussen de Gele Hesjes in 2019, op de Champs-Élysées, exact voor het huis van Lachmann.
Een boeiend en zorgvuldig geconstrueerd verhaal, waarin heden en verleden zijn verweven in een prachtige liefdesgeschiedenis.
Marilou Nillesen (1970) is historicus, journalist en onderzoeker, en een levenlang verliefd op Parijs. Na ruime ervaring in de regionale journalistiek werkt ze nu zo’n twaalf jaar bij het voormalig rijksarchief in ‘s-Hertogenbosch, en publiceert vrijwel dagelijks historische verhalen. Het verleden prikkelt haar nieuwsgierigheid. In archieven gaan zoveel verhalen schuil, en zijn zoveel antwoorden te vinden dat ze daar graag verdwaalt, verbaasd rondkijkt en zich laat bijpraten door mensen van toen. Heden en verleden zijn niet los te zien van elkaar, en het liefst gaat ze op zoek naar die raakvlakken. Waar het schuurt, bijt of prikkelt. Daar waar iets gebeurt.