Dit is een roman over de toekomst. Een toekomst die we vrezen en waarnaar we verlangen, een toekomst die we kunnen veranderen, een waar we nog aan kunnen bouwen.
In Tasmanië staat een man centraal die misschien nooit vader zal worden en die geconfronteerd wordt met twijfels en verleidingen. In zijn huwelijk zoekt hij naar evenwicht en hij is – net als de vrienden met wie hij is opgegroeid – altijd vol vertrouwen in de ratio geweest. Maar hoe ga je om met de angst en kwetsbaarheid die je overvallen wanneer je de controle op de wereld om je heen verliest?
Tasmanië is een levendige, gevoelige roman die alleen geschreven had kunnen worden door Paolo Giordano. Met zijn empathische, scherpe blik op het leven van vandaag in al zijn facetten – geloof, wetenschap, klimaat, ouderschap, liefde – beschrijft hij hoe wij allemaal op zoek zijn naar een plek, een Tasmanië, waar nog een toekomst mogelijk is. Het boek speelt zich af in Parijs en Italië.
Paolo Giordano (Turijn, 1982) studeerde in 2007 cum laude af in natuurkunde en werkte aan een project dat mede gefinancierd werd door het Istituto Nazionale di Fisica Nucleare. Paolo Giordano heeft voor zijn debuutroman De eenzaamheid van de priemgetallen (2009) – verschenen in meer dan veertig landen – vele prijzen ontvangen, waaronder de Premio Strega en de Premio Campiello Opera Prima. In 2013 verscheen zijn tweede roman, Het menselijk lichaam en in 2014 zijn nieuwe boek Het zwart en het zilver.
