In maart 1944 werd Ginette Kolinka samen met haar vader, haar 12-jarige broer en haar neef gearresteerd door de Gestapo in Avignon en gedeporteerd naar Auschwitz-Birkenau. Zij was de enige die terugkeerde. Nu ze 94 jaar oud is, vraagt ze zich af hoe ze dat alles in hemelsnaam heeft kunnen overleven. In Terug naar Birkenau vertelt ze wat ze heeft gezien en wat ze heeft meegemaakt in de vernietigingskampen. De afranselingen, de honger, de kou, de haat, de naakte lichamen, de wreedheid. Maar ze herinnert zich ook momenten van vriendschap, de jurk die Simone Veil haar gaf en die haar leven redde. Haar doel is niet om een volledig verslag van Birkenau te geven, maar om ons genoeg te vertellen zodat we nooit zullen vergeten.
[Samenvatting]
[Samenvatting]
In maart 1944 werd Ginette Kolinka samen met haar vader, haar 12-jarige broer en haar neef gearresteerd door de Gestapo in Avignon en gedeporteerd naar Auschwitz-Birkenau. Zij was de enige die terugkeerde. Nu ze 94 jaar oud is, vraagt ze zich af hoe ze dat alles in hemelsnaam heeft kunnen overleven. In Terug naar Birkenau vertelt ze wat ze heeft gezien en wat ze heeft meegemaakt in de vernietigingskampen. De afranselingen, de honger, de kou, de haat, de naakte lichamen, de wreedheid. Maar ze herinnert zich ook momenten van vriendschap, de jurk die Simone Veil haar gaf en die haar leven redde. Haar doel is niet om een volledig verslag van Birkenau te geven, maar om ons genoeg te vertellen zodat we nooit zullen vergeten.