Vichy

[RECENSIE]

Elmar, aankomend docent Frans, gaat een week naar Vichy om met een taalcursus zijn kennis van het Frans bij te spijkeren. Hij laat daarvoor zijn vrouw Heleen, die zwanger is van hun eerste kind, thuis achter. In Vichy heerst een hittegolf die het voormalige kuuroord, ooit vermaard vanwege de bronnen, volledig lam legt. Het waterverbruik is door het stadsbestuur aan banden gelegd en zelfs de beroemde bronnen zijn opgedroogd. De huisbaas van het pension waar hij met meerdere cursisten verblijft verbiedt zijn huurders om te douchen.

Elmar blijkt niet bestand tegen de hitte en vervreemdt in hoog tempo van zichzelf en zijn omgeving. De problemen lopen op en de spanning in het pension is te snijden. Wanneer hij ook nog het bed deelt met een aantrekkelijke Italiaanse mede-cursiste dreigt het helemaal fout te gaan. Als hij besluit eerlijk te zijn naar zijn vrouw, hij wordt immers vader, zet hij zijn relatie op het spel.

De zinderende hitte is voelbaar op elke pagina. Als lezer merk je dat Elmar steeds slechter gaat functioneren, de communicatie met zijn omgeving raakt ontregeld wat soms leidt tot komische scenes. Onbewust was deze reis voor Elmar een manier om zich voor te bereiden op zijn aanstaande rol als vader maar daar lijkt weinig van terecht te komen.

Jan-Willem Anker houdt van taal. Als dichter kent hij als geen ander de betekenis van woorden. Taal en de moeizame communicatie is een steeds terugkerend krachtig motief. in Vichy gaat dat regelmatig helemaal fout met soms hilarische gevolgen. Vooral wanneer Elmar moet communiceren met zijn vrouw in Nederland blijkt ongelukkig taalgebruik de afstand tussen twee mensen nog groter te maken.

Vichy is een roman over taal en de ontoereikendheid daarvan.

Jan-Willem Anker (1978) werkte enige jaren als programmamaker bij Poetry International. Hij debuteerde in 2005 met de bundel Inzinkingen, die werd bekroond met de Jo Peters Poëzieprijs. Daarna verschenen Donkere arena (2006) en Wij zijn de laatste geliefden in de wereld (2009). Sinds 2010 is hij redacteur van literair tijdschrift De Gids.

[Eric van der Wal]