[RECENSIE]
Deze thriller speelt zich af in het dorpje Giverny in Normandie, waar de schilder Claude Monet 43 jaar van zijn leven doorbracht en dat nu jaarlijks door meer dan een half miljoen toeristen wordt bezocht. De kunstliefhebbers kunnen hier Monets gerestaureerde tuin bewonderen, het huis en de beroemde lelievijver. Monet schilderde er de laatste jaren van zijn leven alleen nog maar lelies. Hij stierf in 1926.
Vertaald door Marga Blankestijn
Oorspronkelijke titel: Nymphéas noirs 2011
Het verhaal wordt verteld door de oudste van de drie vrouwen die de hoofdrol spelen in deze thriller. Ogenschijnlijk weet zij alles wat er is gebeurd in het kleine dorpje waar slechts enkele honderden mensen wonen.
Als er in het dorp de vermoorde oogarts Morval wordt gevonden komt een speurtocht op gang geleidt door de zuidelijke inspecteur Laurenc Serenac. De oogarts was rijk en geliefd bij de vrouwen van het dorp. Maar ook een groot kunstliefhebber.
De oude vrouw observeert de gangen van de inspecteur en lijkt te weten wie de dader is maar weigert dit te zeggen. Ondertussen heeft de inspecteur veel belangstelling voor de tweede vrouwelijke hoofdrol in het verhaal, de mooie onderwijzeres. Had ze een affaire met Morval? Haar man wordt op een gegeven moment de hoofdverdachte maar de oude vrouw weet wel beter.
De derde hoofdrol is weggelegd voor een 11-jarig meisje met een groot schildertalent en de ambitie heeft om de grote meester Monet te evenaren. Als enig kind van een alleenstaande moeder lijkt ze er alles voor over te hebben om haar doel te bereiken.
Zwarte lelies verweeft het moordverhaal met het verhaal van het dorp, zijn beroemde schilder en de drie vrouwen. De schrijver vergeet daarbij niet om uitgebreid de couleur locale van het toeristische dorpje Giverny te beschrijven en de plaats die Monet inneemt in de rijke historie van de Franse schilderkunst. Door de talloze zijpaden en plotwendingen wordt je als lezer tot het eind toe in spanning gehouden. Was het een moord uit passie voor de kunst, de liefde of beide?
Michel Bussi (1965) is verbonden aan de vakgroep geografie van de universiteit van Rouen. Bussi debuteerde als schrijver in 2006 met Code Lupin. Zijn tweede roman, Omaha Crimes, werd met prijzen overladen. Vooral zijn laatste romans werden enorme bestsellers in Frankrijk, en zijn in meer dan twintig landen verschenen. Met Laat mijn hand niet los werd hij voor het eerst in het Nederlands uitgegeven.
[Eric van der Wal]
