Sommige mensen lijken geboren als avonturier en zoeken de grenzen van het bestaan op, anderen lezen graag over de avonturen van deze waaghalzen. Een geslaagde symbiose, ook gezien het aantal boeken dat de laatste jaren is verschenen van reizigers die vaak in hun eentje het ruime sop kiezen.
Guirec Saudee is opgegroeid op een klein eilandje Yvinec in Bretagne omgeven door de oceaan. Van jongs af aan leert hij de zee kennen in al zijn hoedanigheden en leert vissen, surfen, zeilen en alles wat bij het bestaan op zee hoort. Langzaam groeit bij de jongeman, hij is pas 21 jaar, de droom om in zijn eentje de wereld over te zeilen.

Het boek leest makkelijk en volgt de zeiltocht in chronologische volgorde. Vooraf heeft Guirec een plan welke route hij wil gaan varen. Dat hij er uiteindelijk 5 jaar over doet heeft hij waarschijnlijk zelf nooit bedacht. Het hoofddoel van zijn reis is de overwintering op Groenland.

De jongeman gebruikte een zeilboot die vaak met ernstige mankementen kampt en van weinig moderne apparatuur is voorzien. Hij bereidde zijn zeiltocht slecht voor en komt daardoor onderweg vaak in de problemen. In november 2013 vertrok hij vanuit Bretagne naar Saint-Barthélemy (Cariben). Onderweg pikt hij een kip op die hij Monique noemt om de eenzaamheid op het schip te verzachten. Hij koerste vervolgens naar Groenland waar hij eerst enkele maanden bij de bewoners van een kleine gemeenschap verblijft maar uiteindelijk toch kiest voor de eenzaamheid en een baai opzoekt om in het pakijs te overwinteren.

 

 

Varend over de oceanen met de kip kreeg de jonge zeiler belangstelling van publiek en media. De auteur blijft dicht bij de belevenissen die hij meemaakt. Tijdens de zeiltocht komt hij regelmatig in grote problemen. De navigatie gaat stuk, de motor houdt er plotseling mee op of er ontstaan lekkages. Steeds als hij een eiland aandoet moet hij veel tijd en geld besteden om de zeilboot weer zeilklaar te maken en de tocht voort te kunnen zetten. Hierdoor ontmoet hij onderweg veel mensen en maakt vrienden voor het leven.

Het fantastische verhaal van de kip die de wereld rond zeilde vertelt over dit avontuur en over een unieke vriendschap. Dankzij Guirecs vindingrijkheid, bijzondere ontmoetingen en doordat Monique af en toe een eitje legt en daarmee zijn ergste honger doet vergeten, komen de twee uiteindelijk weer veilig aan na hun ongelofelijke reis.

“Kijk goed, Monique, wij zijn hier. Dit heet Vancouver Island. Mooi, hè? En helemaal bovenin? Dat is Groenland! De Diskobaai, wat een lol hebben we daar gehad… Al vroren de veren ons van het lijf, ondanks alle opvliegers! Weet je nog? Nu moet je even goed mijn vinger volgen, Momo. Zie je al dat blauw? Dat is de Grote Oceaan. En al die kleine puntjes midden in het blauw? Eilandjes. Hou op met dat gespartel, Momo, luister. Dus dat is Polynesië. Daar maken ze halskettingen van bloemen, en ruikt het heerlijk naar vanille en kokos. Daar gaan we naartoe. 

Het wordt een lange reis, Monique, een lange reis. Maar aan het eind van die reis vinden we turquoise water en heel zacht wit zand, net als op Yvinec, mijn Bretonse eiland. Dat ga ik je ooit laten zien. Polynesië zal ons goeddoen, na al dat ijs. Je zult zien, het lijkt een beetje op Tenerife, het Canarische Eiland waar je vandaan komt. Het is een paradijs, waar je alle vissen kunt vangen die je wilt. En verder gaan we surfen, suppen, kiten zelfs, en oké, ik beloof je dat we niet te hoog gaan vliegen! Nou, wat zeg je ervan?

We gingen niet naar het paradijs. Ze wilden ons daar niet hebben. Dat wil zeggen, ze wilden jou daar niet hebben. En zonder jou ga ik nergens naartoe. Maar het geeft niet, we vinden wel een ander paradijs.”

Laat je niet afschrikken door de wat kinderlijke cover van het boek.

Bestel het boek hier

Andere boeken in dit genre

Het einde van de oceaan van Maja Lunde

Plotseling, alleen van Isabelle Autissier