Door Marion Everink.
Er is een nieuw boek verschenen van Rosemarijn Milo: Mantel van schaamte. Deze interessante en veelzijdige vrouw heeft inmiddels al zeven boeken op haar naam staan. Milo was in Nederland rechter en advocate, maar verruilde haar juridische carrière voor het schrijverschap, en Nederland voor Frankrijk. Eerder besprak ik van haar op Een vervlogen droom en Hopeloos verliefd op Frankrijk!
‘De valse schaamte berooft ons van ontzettend veel levensgenot.’ is een van de motto’s die Milo gekozen heeft voor haar nieuwe boek. Samen met de titel is duidelijk wat dit keer het hoofdthema is: schaamte. Zij werkt dit uit aan de hand van een groot aantal ‘hot issues’ in onze maatschappij, in Nederland, en zeker ook in Frankrijk: aids, incest, homoseksualiteit, religie en euthanasie. Nee, Mantel van schaamte is nou niet bepaald een luchtig verhaal en misschien had het aantal zware onderwerpen wel wat minder gekund. Maar de strijdvaardige hoofdpersonen en het hoopvolle einde maken van dit boek toch een positieve leeservaring.
Wanneer de Nederlander Jochem (student medicijnen) en de Française Anouk (studente kunstgeschiedenis) elkaar in Amsterdam leren kennen en verliefd worden, blijkt al snel dat ze uit twee heel verschillende werelden komen. De taalbarrière of het verschil in eetgewoonten blijken slechts details in de veelheid van obstakels die rondom het tweetal opdoemen. Jochem is namelijk opgegroeid bij twee homoseksuele paren in Amsterdam en heeft vrije opvattingen meegekregen, terwijl Anouk uit een streng katholiek nest komt. Zij blijft zich vragen stellen over de verstoorde relaties binnen haar familie en begrijpt niets van de schaamte die haar moeder kwelt. Zullen de twee jonge mensen in staat zijn de hindernissen die hun liefde in de weg staat te overwinnen en hun eigen weg te volgen?
Milo’s boek zit vol interessante bespiegelingen over hoe verschillende levensstijlen met elkaar te verenigen, zeker wanneer er liefde in het spel is en twee mensen bereid zijn voor elkaar te kiezen. Zij heeft zich goed verdiept in haar personages, het verhaal verloopt logisch en werkt naar een duidelijk einde toe. Ik heb het boek snel uitgelezen, want ik was erg benieuwd geworden naar het einde. Dus lof daarvoor! Blijkbaar is Mantel van schaamte een vervolg op Voordat alles beter werd. Ik heb dit laatste boek niet gelezen, maar het heeft me niet gestoord, ik had niet het gevoel iets gemist te hebben. Als verhaalvorm heeft Milo gekozen voor dagboekfragmenten, brieven, e-mails en dialogen tussen de verschillende hoofdpersonen. Deze vorm werkte voor mij niet altijd overtuigend. Vooral de communicatie tussen de twee jonge mensen kwam op mij vaak wat gekunsteld en formeel over.
Ik hou altijd van boeken waaruit je iets kunt leren over de geschiedenis en cultuur van een land of streek. Wat dat betreft heeft Rosemarijn Milo me ook dit keer niet teleurgesteld. In haar proloog geeft ze achtergrondinformatie over de stad Metz en de bewogen historie van het huidige departement Moezel, politieke speelbal tussen Frankrijk en Duitsland tijdens drie oorlogen, waardoor de bevolking in dit gebied nu eens Frans was, dan weer Duits. De uitvouwbare omslagen laten ons een landkaart zien van Frankrijk en een oude ansichtkaart van Metz, mooie details in deze ook verder zeer verzorgde uitgave.
Marion Everink
Februari 2025
Marion Everink is vertaalster en auteur van onder meer Frans, tu comprends? Ze woont en werkt in Frankrijk (www.marioneverink.eu)
Je kunt Mantel van schaamte hier bestellen
